สาคู-ข้าวเกรียบปากหม้อ เลือกทำเลขายไม่จำเจ

มือหนึ่งบรรจงตักแป้งเทลงบนผืนผ้าขาวบาง ซึ่งขึงตรึงติดอยู่กับตัวหม้อที่ภายในน้ำกำลังเดือดจัด ปิดฝาประเดี๋ยวเดียวเปิดออก ตักส่วนผสมไส้วางลงตรงกึ่งกลางแผ่นแป้ง ใช้ไม้พายพับตลบขอบแป้งห่อหุ้มกันไว้ไม่ให้หก จากนั้นตักใส่ถาดปูรองด้วยใบตอง ทาน้ำมันไว้กันแป้งติด

เดิมทีการทำข้าวเกรียบปากหม้อ รู้จักมักคุ้นกับไส้อันมีส่วนผสมของถั่วลิสงคั่วบดละเอียดกวนเข้ากับหัวไชโป๊ และน้ำตาล กระทั่งเหนียว เรียกว่าไส้หวาน นอกจากเหมาะกับอาหารว่างอย่างข้าวเกรียบปากหม้อแล้ว ยังนิยมใส่เป็นไส้สาคูอีกด้วย

:::เลี้ยงไก่ เจอไข้หวัดนก

หันมาค้าขายอาหาร

คุณ ไพบูลย์ กลิ่นแก้ว ปัจจุบันอายุ 58 ปี เป็นผู้หนึ่งซึ่งยึดอาชีพค้าขายสาคูและข้าวเกรียบปากหม้อ โดยมีภรรยาคู่ใจ คุณสุทธนารัตน์ กลิ่นแก้ว วัย 52 ปี เคียงคู่ค้าขายมานานหลายปี:::

คุณ ไพบูลย์ เริ่มเล่าเรื่องราวการก้าวสู่ธุรกิจ อันสืบเนื่องจากเคยประสบความล้มเหลวกับอาชีพเลี้ยงไก่ไข่ ที่ดำเนินมาถึง 20 ปี จวบจนไข้หวัดนกเล่นงาน ไก่ทั้งฟาร์มราว 10,000 ตัว พากันล้มตาย ส่งผลให้สองผัวเมียคนขยันเกิดอาการล้มทั้งยืน เพราะนอกจากหมดตัว ยังเป็นหนี้เงินกู้ยืมนำมาลงทุนถึง 700,000 บาท

"หลังเรียนจบ ม.ศ.3 ช่วยพ่อแม่เลี้ยงไก่ทำนามาตลอด กระทั่งรับช่วงจริงจังเมื่อ 20 ปีที่ผ่านมา โดยไข่ไก่ส่งไปขายตลาดนนทบุรี ทำมาราว 20 ปี จำนวนไก่สูงขึ้นประมาณ 10,000 ตัว แต่แล้วไข้หวัดนกระบาดสร้างความเสียหายครั้งใหญ่ ตอนนั้นหาทางออกไม่เจอ ไม่รู้จะทำอะไรเลี้ยงตัวเองและครอบครัว"

ขณะ ปรับทุกข์กับเพื่อนสนิท จึงได้รับคำแนะนำให้หันหน้าสู่อาชีพค้าขายอาหาร โดยเพื่อนคนดังกล่าวยินดีมอบสูตรและสอนวิธีทำ ข้าวเกรียบปากหม้อ กับสาคู เป็นพื้นฐาน กระทั่งเริ่มฝึกฝน ซึ่งกว่าจะชำนิชำนาญใช้เวลานานหลายเดือน

คุณไพบูลย์ ว่า ในส่วนของทำเลจำหน่าย เลือกตลาดนัดใกล้บ้าน กับยอดขายเพียงวันละ 200-300 บาท หากคิดเป็นผลกำไร 100 กว่าบาท ไหนจะประสบปัญหาฝนฟ้าอากาศ แต่กระนั้นไม่ย่อท้อ จวบจน 1 ปีล่วงผ่าน ได้รับคำแนะนำจากเพื่อนให้นำสินค้าเข้าสู่หนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์ (OTOP)

หลัง รับทราบข้อมูล เกิดความสนใจ จึงเริ่มจัดตั้งรวบรวมสมาชิกซึ่งปัจจุบันมีทั้งหมด 16 คน โดยแต่ละคนถือหุ้นคนละ 100 บาท จากนั้นสองสามีภรรยาเดินทางเข้าพบเจ้าหน้าที่หน่วยงานพัฒนาชุมชน เพื่อยื่นความจำนงเข้าสู่สินค้าหนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์ และเพียง 15 วันล่วงผ่าน ได้รับข่าวดี "วิสาหกิจชุมชนกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรชุมชนวัดหลวง" จึงถือกำเนิดขึ้น

นอกจากสินค้าเข้าสู่โอท็อปแล้ว ยังได้รับโอกาสอบรมเรียนรู้ด้านการประกอบธุรกิจ การตลาด การบริหารจัดการ จากผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งหน่วยงานภาครัฐจัดเตรียมสนับสนุน ส่งผลให้เกิดคุณภาพทั้งในส่วนของผู้เป็นเจ้าของธุรกิจ และรวมไปถึงผลิตภัณฑ์



ออกงานแสดงสินค้า

รายได้ คือใบปริญญา

ทำเล ค้าขายถือว่าสำคัญ ทั้งนี้ หน่วยงานภาครัฐให้การสนับสนุน จัดเตรียมพื้นที่ออกงานแสดงสินค้าครอบคลุมทุกจังหวัด โดยวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรชุมชนวัดหลวง เดินทางร่วมงานเดือนละ 4-5 ครั้ง หรือประมาณ 20 วัน โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายในส่วนของค่าเช่าพื้นที่

"หลาย หน่วยงานให้การสนับสนุน อาทิ กระทรวงพาณิชย์ กระทรวงเกษตร พัฒนาชุมชน ซึ่งพาไปออกงานในหลายแห่ง อย่างงานธงฟ้า เรามีโอกาสเดินทางไปร่วม หรือตามสถานที่ท่องเที่ยว สำหรับค่าใช้จ่ายเสียเฉพาะค่ากิน ค่าที่พัก เท่านั้น โดยระยะเวลาออกงานแต่ละครั้งเริ่มตั้งแต่ 1 วันขึ้นไป

คุณ ไพบูลย์ ยังกล่าวถึงรายได้ต่อวันประมาณ 2,000 บาท หักค่าใช้จ่ายต้นทุนวัตถุดิบประมาณ 500 กว่าบาท แต่หากรวมค่าใช้จ่ายอื่น อาทิ ค่าแก๊ส เบ็ดเสร็จราว 700 กว่าบาท "ลงทุนวัตถุดิบเอง ขายเองเป็นหลัก แต่จะให้สมาชิกมาช่วยกวนไส้ ผสมแป้ง โดยให้ค่าแรงวันละ 150 บาท และหากต้องไปออกงานใหญ่จะให้สมาชิกช่วย โดยให้ค่าแรงวันละ 200 บาท ต่อคน สำหรับผมและภรรยามีรายได้จากอาชีพนี้รวมแล้วประมาณ 1,000 บาท ต่อวัน ที่ไปออกงาน และหลังหักค่าใช้จ่ายส่วนต่างๆ เรียบร้อยแล้ว เงินเหลือนำเข้ากลุ่ม ครบ 1 ปีปันผลให้สมาชิก"

สองผู้ประกอบการคน ขยัน กล่าวเพิ่มเติมถึงสมาชิกว่า ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพหลักทำนา ซึ่งตนประกอบอาชีพนี้เช่นกัน แต่ทำลักษณะนาปี จึงไม่ต้องดูแลมากนัก ฉะนั้น อาชีพค้าขายจึงยึดไว้เป็นหลัก ส่วนผลตอบแทนมากน้อยเพียงไร คำตอบคือ ใบปริญญาจากลูก

"ลูกสาวเรียนจบปริญญาตรี ปัจจุบันทำงานแล้ว ส่วนลูกชายกำลังศึกษาอยู่ปีสุดท้าย ซึ่งเงินส่งเขาเรียน คือผลจากค้าขายสาคูและข้าวเกรียบปากหม้อ อันนี้ถือเป็นความภาคภูมิใจ จึงขอยึดอาชีพนี้ไว้เป็นหลัก โดยอนาคตเตรียมพัฒนาผลิตภัณฑ์สู่มาตรฐาน อย. เพื่อส่งไปจำหน่ายในห้าง และหวังก้าวสู่ตลาดต่างประเทศ เพียงแต่ตอนนี้คงต้องคิดหาวิธี ด้วยเพราะเป็นอาหารสด"



รสชาติ สร้างยอดขาย

ไส้หลากหลายเรียกลูกค้า

ย้อนกลับมาถามถึงอุปกรณ์สำหรับทำสาคูและข้าวเกรียบปากหม้อ ได้รับคำตอบว่า


เริ่มต้นนำหม้อขนาดเล็กขึงปิดปากหม้อด้วยผ้าขาวบาง สำหรับนึ่ง กับราคารับซื้อชุดละประมาณ 60-70 บาท แต่หลังระดมเงินจากสมาชิกผู้ถือหุ้น ทำให้กำลังทุนเพียงพอสั่งผลิตชุดอุปกรณ์สำหรับนึ่งซึ่งทำจากสเตนเลส รวมไปถึงเครื่องมืออื่นอันเกี่ยวข้อง อาทิ ภาชนะสำหรับใส่ส่วนของไส้ แป้ง เป็นต้น

"อุปกรณ์สำหรับนึ่งชุดละ 3,000 บาท โดย ผมออกแบบเองแล้วส่งให้โรงงานบัดกรี สเตนเลส ช่วยผลิตให้ โดยเริ่มต้นเพียงชุดเดียวก่อน หลังได้กำไรค่อยๆ ทำเพิ่ม ปัจจุบันมีทั้งหมด 3 ชุด แต่การออกงานบางครั้งลูกค้าแน่นร้าน อาจเพิ่มชุดอุปกรณ์เตาไฟฟ้า ซึ่งมีเตรียมไว้ 2 ชุด"

คุณไพบูลย์ กล่าวเพิ่มเติมถึงยอดขายสูงสุด กับการออกงานแสดงสินค้าเพียง 1 วัน กำรายได้กลับบ้าน 10,000 บาท โดยเริ่มต้นลงมือทำตั้งแต่หกโมงเช้า จวบจนสี่ทุ่ม แม้เหน็ดเหนื่อยและหิว เนื่องด้วยตลอดทั้งวันไม่มีเวลาว่างพักกินข้าว แต่กระนั้นสองผู้ประกอบการยังคงยิ้มแย้มรับลูกค้าด้วยความเต็มใจ

กับ การออกงานแสดงสินค้าบางแห่ง มีผู้ประกอบการค้าขายสินค้าเช่นเดียวกันหลายราย แต่ไม่อาจส่งผลกระทบต่อวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรชุมชนวัดหลวง นั่นเพราะรสชาติความอร่อย รวมไปถึงความสะอาด ตั้งแต่กระบวนการเลือกวัตถุดิบ ตลอดจนวิธีทำ ซึ่งสองผู้ประกอบให้ความพิถีพิถันทุกขั้นตอน

สำหรับ ราคาขายสาคูลูกละ 2 บาท ข้าวเกรียบปากหม้อชิ้นละ 2.50 บาท กล่องละ 20 บาท เมื่อเทียบราคาขายกับปริมาณ ถือว่าไม่เอาเปรียบผู้บริโภค

ความหลากหลายของไส้เป็นอีกหนึ่งจุดดึงดูดใจลูกค้า ซึ่งคุณสุทธนารัตน์ ว่า นอก จากไส้หวานซึ่งทำยืนพื้น ถือเป็นไส้มาตรฐานได้รับความนิยมอันดับหนึ่งแล้ว ยังมีไส้ หน่อไม้ กุยช่าย วุ้นเส้น มาเสริมเติมความหลากหลาย แต่กระนั้นในส่วนของไส้ผักกุยช่าย และหน่อไม้ จะทำขึ้นในช่วงฤดูกาลผลผลิต

ถาม ถึงทำเลค้าขาย กับการเลือกออกงานแสดงสินค้าเป็นหลัก ก่อเกิดผลดีผลเสียอย่างไร สองผู้ประกอบการให้คำตอบในส่วนของข้อดี คือ กลุ่มเป้าหมายหลากหลาย ไม่ซ้ำ ฉะนั้น โอกาสซื้อเป็นไปได้สูง อีกทั้งการออกงานแสดงสินค้าซึ่งต้องตระเวนไปในหลายจังหวัด ทำให้ลูกค้ารู้จักวิสาหกิจชุมชนกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรชุมชนวัดหลวง มากขึ้น

ส่วน ข้อเสียเห็นเด่นชัด คือ ขาประจำไม่เกิด ด้วยเหตุนี้สองผู้ประกอบการจึงคิดหาหนทางสร้างหน้าร้านประจำ เพื่อให้ลูกค้าแวะเวียนเข้ามาอุดหนุนได้สะดวก

"ยึดออกงานแสดงสินค้า เป็นหลัก ขนของใส่รถตระเวนกันไปสองคน ซึ่งวิธีนี้มีทั้งข้อดีข้อเสีย แต่สิ่งหนึ่งซึ่งเราได้รับคือ ลูกค้ารู้จักกว้างขึ้น โอกาสขายได้มากขึ้น เขาเห็นสินค้าแล้วไม่เบื่อ แต่อยากลองซื้อลองชิม"

สำหรับผู้สนใจ ต้องการนำรูปแบบวิธีค้าขายเช่นนี้ไปใช้ย่อมได้เช่นกัน แต่หากต้องการลิ้มชิมรส สาคู และข้าวเกรียบปากหม้อหลากไส้ สอบถามวันเวลาพร้อมสถานที่ออกงานแสดงสินค้าได้ที่ โทรศัพท์ (086) 013-3261





ข้อมูลจำเพาะ

กิจการ ผลิตจำหน่าย สาคู ข้าวเกรียบปากหม้อ

ชื่อกิจการ วิสาหกิจชุมชนกลุ่มแม่บ้านเกษตรกรชุมชนวัดหลวง

เจ้าของกิจการ คุณไพบูลย์ และคุณสุทธนารัตน์ กลิ่นแก้ว

รูปแบบกิจการ OTOP

เงินลงทุน หลักพันบาท

ผลิตภัณฑ์ สาคู ข้าวเกรียบปากหม้อ

อุปกรณ์ ชุดอุปกรณ์ในการนึ่ง และอื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง

แหล่งซื้อ สั่งผลิตกับร้านรับทำบัดกรี อะลูมิเนียม

เงินลงทุนอุปกรณ์ 3,000 บาทขึ้นไป

วัตถุดิบ แป้งข้าวเจ้า สำหรับไส้ อาทิ ถั่วลิสง น้ำตาล ใบกุยช่าย หน่อไม้

วุ้นเส้น เห็ดหูหนู เต้าหู้ เครื่องปรุงรส เป็นต้น

แหล่งซื้อ ตลาดใกล้บ้าน

เงินลงทุนวัตถุดิบ วันละประมาณ 500 กว่าบาท

ราคาขาย สาคู ลูกละ 2 บาท ข้าวเกรียบปากหม้อ ชิ้นละ 2.50 บาท

กล่องละ 25 บาท

ยอดขาย ประมาณ 2,000 บาท ต่อวัน

จุดเด่น รสชาติ และความหลากหลายของไส้

ทำเลค้าขาย ออกงานแสดงสินค้า

ระยะเวลาออกงาน เดือนละ 4-5 ครั้ง หรือประมาณ 20 วัน

อุปสรรคปัญหา เนื่องจากเป็นสินค้าประเภทอาหารสด ระยะเวลาการเก็บไม่นาน

จึงเกิดปัญหาในการขยายช่องทางจัดจำหน่าย

กับปัญหาอีกส่วนหนึ่งคือ ทำเลค้าขายไม่คงที่ จึงขาดลูกค้าประจำ

ข้อดีกับทำเลค้าขาย ลูกค้าหลากหลายไม่ซ้ำ โอกาสขายได้สูง เนื่องด้วยเป็นลูกค้าขาจร

สถานที่ติดต่อ 35/1 หมู่ 4 ตำบลศาลเจ้าโรงทอง อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง

โทรศัพท์ (086) 013-3261


ที่มา นสพ เส้นทางเศษฐี

ขายของได้ทุกที่ บนรถขายขายของเคลื่อนที่ ได้ทั้งของกินและเครื่องดื่ม
ตัวอย่างอาชีพค้าขายที่ไม่ง้อทำเล(รูป)ตอน 1-12
download ...http://commercial-on-wheels.blogspot.com/

adv001