“ลูกค้าคนไหนที่อายุ 40 ปีขึ้นไปมักจะหยิบขึ้นมาดูทั้งของเล่นและขนม โดยส่วนมากจะซื้อกลับไปเพราะราคาไม่แพงแถมมีคุณค่าทางจิตใจ บางคนซื้อแล้วแกะกินพากันรำลึกว่ารสชาติเหมือนเดิมไหม ขนาดเท่าเดิมไหม กินไปวิจารณ์ความหลังกันไปอย่างสนุกสนาน”
เชื่อว่าขนมและของเล่นเป็นความทรงจำที่ดีเมื่อครั้งเยาว์วัยของทุกคน จนกระทั่งเติบโตขึ้นกลายเป็นผู้ใหญ่แล้วการที่ได้กลับมาเห็นขนมและของเล่นใน อดีตอีกครั้งเชื่อว่า หลายคนคงอดที่จะอมยิ้มไม่ได้ แต่ว่าขนมและของเล่นบางอย่างก็ยากที่จะหาเจอแล้วในปัจจุบัน ใครที่อยากเก็บความทรงจำดี ๆ เอาไว้คงต้องออกตระเวนหากันหน่อยแล้ว ไม่ว่าจะเป็นตามตลาดน้ำหรือย่านขายของเก่า
โดย สุพัฒน์ จันทร์แจ่ม วัย 50 ปี เจ้าของร้าน ’แฟนฉัน“ ซึ่งตั้งอยู่ที่ชั้น 6 เดอะมอลล์งามวงศ์วาน ที่ใช้เวลาสืบเสาะหาขนมและของเล่นในอดีตมาสร้างรอยยิ้มให้ลูกค้าที่เดินผ่าน ไปผ่านมาให้แวะเวียนเข้ามาร่วมกันรำลึกนึกถึงอดีตที่แสนจะมีความสุข เล่าว่า เคยขายของเล่นตามยุคสมัยแต่ไม่รุ่งเท่าไหร่ จึงเริ่มเสาะหาของใหม่ ๆ แปลก ๆ จนกระทั่งไปเจอ “ขนมแมวดำ” และ “ขนมนกแก้ว” ซึ่งเป็นขนมในสมัยที่ตนยังเด็ก ๆ จึงสงสัยว่าทำไมยังมีขนมพวกนี้วางขายอยู่ และเริ่มสืบหาว่าโรงงานที่ผลิตอยู่ที่ไหนและยังผลิตอยู่ตลอดหรือไม่
จนกระทั่งพบว่าโรงงานที่ผลิตชื่อ เทสตี้ ยังผลิตขนมในอดีตอยู่หลายชนิด แต่ส่วนมากตลาดส่งออกจะเป็นต่างประเทศ เพราะในประเทศไทยค่อนข้างไม่นิยมแล้ว ซึ่งสินค้าพวกนี้จะบูมมากในประเทศกัมพูชาและพม่า สำหรับในประเทศ ไทยเราต้องพยายามเอากลับมารื้อฟื้นใหม่ ด้วยการรับมาวางจำหน่ายตามสถานที่ต่าง ๆ เมื่อคนเดินผ่านไปผ่านมาเห็นเข้าก็จะสนใจว่าสิ่งที่เราหลงลืมไปแล้วทำไมยัง กลับมามีให้เห็นอีก
ปกติถ้ารับเอามาขายแบบดิบ ๆ เช่น วางขายแบบแพ็กใหญ่ ๆ หรือวางขายเป็นกิโลกรัมก็จะเหมือนตามท้องตลาดที่เอามาขายกันอยู่ทั่วไปไม่มี จุดเด่นดึงดูดใจลูกค้า เริ่มแรกจึงนำมาใส่แพ็กเกจให้ดูดีน่าซื้อ แต่ปัจจุบันเริ่มมีผู้นำมาประยุกต์ใส่แพ็กเกจเหมือนกันแล้วจึงคิดว่าควรมีแบ รนด์เป็นของตัวเองเพื่อสร้างเอกลักษณ์ให้กับสินค้าของเราที่ใช้เวลาสะสมมา ยาวนานเป็นปี ประกอบกับปิ๊งไอเดียจากการได้ยินลูกค้าพูดว่า ’นี่มันขนมสมัยเราเลยนะ สมัยแฟนฉัน“ ซึ่งคำว่า “แฟนฉัน” สามารถสื่อความหมายได้หมดไม่ต้องมาใช้คำตรงตัวว่าขนมย้อนยุคหรือขนมในอดีต มันเป็นคำที่ต่างคนต่างจินตนาการได้ในชื่อของมัน
การรวบรวมขนมและของเล่นต่าง ๆ นั้นต้องใช้เวลายาวนานหลายปี เพราะต้องเจาะเข้าไปในตลาดขายของเก่าบ้าง ต้องไปเดินดูเองทุกอย่าง พอเห็นก็นึกออกว่าเป็นของในอดีตสมัยเราเด็ก ๆ ซึ่งใช้มาตรฐานตัวเองวัดอาจจะแสดงถึงความมีอายุของตัวเองด้วยที่ชอบรำลึก ความหลัง และกลายมาเป็นความชอบเหมือนเป็นสายเลือดไปแล้ว ปัจจุบันสินค้าต่าง ๆ เมื่อรู้แหล่งแล้วจะให้เขามาส่งก็ได้ แต่เราไม่เอาแบบนั้นเพราะอยากไปดูเองเผื่อเจอขนมอะไรใหม่ ๆ ที่ยังไม่มี
บางครั้งออกไปเสาะหาก็จะสะดุดตาเจอของเก่า ๆ ที่ยังไม่มีในร้าน เพราะสินค้าบางตัวโรงงานจะผลิตแค่เดือนละครั้ง หากจำหน่ายหมดก็จะไม่เห็น แต่ถ้าไปไม่เจอครั้งนี้ครั้งหน้ามาถ้าเจอก็ซื้อกลับมาเลย จึงทำให้เดินทางไปหลายที่ไม่ว่าจะเป็นตลาดขายของเก่า โรงงานต่าง ๆ เช่น ขนมไข่จิ้งจก ไข่นก ไข่ไดโนเสาร์ ลักษณะเหมือนไข่สีขาว ๆ แล้วแต่คนจะเรียกกัน เวลาไปรับมาขายจะรับมาประมาณ 5-10 กิโลกรัมและนำมาแพ็กเองให้ดูสวยงาม
ส่วนขนมอื่น ๆ ต้องออกไปย้อนอดีตเดินหาเอง ยิ่งถ้าได้ยินว่าที่ไหนมีก็จะเดินทางไปดูเอง บางครั้งพบว่าสินค้าบางตัวไม่ผลิตแล้ว เพราะโรงงานสู้ต้นทุนไม่ไหว เช่น ขนมหมากหอมรุ่นเก่า ๆ ที่กล่องเป็นสังกะสี ปัจจุบันเลิกทำไปแล้ว จึงมีแต่กล่องที่เป็นพลาสติก ซึ่งเราได้เก็บสะสมไว้แล้วแต่เก็บได้เฉพาะกล่องเท่านั้น ส่วนขนมข้างในแน่นอนว่าระยะเวลาผ่านมาเป็น 10 ปีแล้วต้องบูดต้องเสียไปตามกาลเวลา จึงพยายามแนะนำให้คนที่ชอบเก็บสะสมของพวกนี้ว่าชิ้นนี้เลิกผลิตแล้ว ชิ้นนี้เปลี่ยนแพ็กเกจแล้ว
ส่วนขนมอื่น ๆ จะพยายามรับมาครั้งละน้อย ๆ เพราะขนมมันมีวันหมดอายุ ลูกค้าสามารถซื้อไปรับประทานได้ รสชาติเหมือนเดิมเพราะโรงงานยังทำอยู่ จึงมั่นใจว่าทำมาใหม่ ๆ ปลอดภัยแน่นอน นอกจากบางโรงงานจะมีการลดขนาดหรือเปลี่ยนแพ็กเกจ เช่น ขนมยี่ห้อมาวิน แพ็กเกจเก่าเลิกทำแล้ว ส่วนแพ็กเกจใหม่รสชาติก็ยังเหมือนเดิม เราจะคอยให้ความรู้ลูกค้าตลอดเพราะออกไปสืบเสาะหาเองจะได้ความรู้เยอะ
คนที่เดินผ่านไปผ่านมาถ้าเห็นต้องแวะเข้ามาอย่างน้อยไม่ซื้อก็เข้ามาดู บางทีมากันเป็นกลุ่ม 10 กว่าคน มายืนเกาะกลุ่มพูดคุยรำลึกความหลังกันว่าอันนี้เคยเห็น อันนี้เคยกิน อันนี้เคยเล่น สร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะจนลั่นร้านแล้วทั้งหมดก็เดินจากไปเฉย ๆ โดยไม่ซื้อ แต่ถึงแม้ไม่ซื้อเราก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดี ตรงกันข้ามกลับรู้สึกมีความสุขที่ได้มีส่วนช่วยสร้างความสุขความสบายใจให้คน อื่น
สิ่งหนึ่งที่ทำให้มีความสุขคงเริ่มจากตัวเราเองที่เวลาไปค้นเจออะไรใน อดีตจะรู้สึกมีความสุข โดยเฉพาะขนมเพราะจำได้เมื่อสมัยเด็ก ๆ เคยกิน และเรื่องราวต่าง ๆ ก็วิ่งเข้ามาในหัวทำให้รำลึกถึงแล้วมันมีความสุข คิดว่าคนอื่นก็คงเป็นเหมือนกันหมด ที่สำคัญในวัยเด็กของทุกคนมีแต่ความสุขไม่ต้องคิดอะไร มีแต่ความทรงจำดี ๆ คือกินกับเล่นอยู่ในสมอง สิ่งของพวกนี้จึงเป็นสิ่งที่สร้างความสุขได้มากเมื่อใครมาพบเห็น และเชื่อว่าไม่มีใครที่มีความทรงจำที่ไม่ดีกับขนมและของเล่นในวัยเด็กแน่นอน จึงไม่มีใครที่เข้ามาดูแล้วหน้าเสียออกไป ตรงกันข้ามกลับมีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ ถือเป็นกำลังใจให้เราอยากออกไปเสาะหาของพวกนี้มาไว้ในร้านหลาย ๆ แบบ
ส่วนของเล่นมีหลายยุคตั้งแต่ยุคเก่าเมื่อ 40-50 ปี จนมาถึงยุคเมื่อ 20-30 ปีที่แล้ว บางตัวเก่าจนคนที่เข้ามาดูไม่รู้จักจึงต้องคอยบอกหรืออธิบาย ส่วนมากคนที่เดินเข้ามาก็จะสนใจของเล่น ม้าบีบแล้วกระโดด คอปเตอร์ไม้ไผ่ หรือเก่าหน่อยก็ตัวเป่าแล้วลูกบอลลอยขึ้น หรือบางครั้งลูกค้าเป็นคุณพ่อเดินเข้ามาหยิบของเล่นโชว์และเล่าให้ลูกฟังว่า เป็นของเล่นในสมัยพ่อและเล่นยังไง จากนั้นก็ระบายความรู้สึกให้ลูกฟังเป็นภาพที่ดูแล้วมีความสุขมาก
สำหรับขนมยอดฮิตคงเป็น ลูกอมโกโก้ ขนมแมวดำ ขนมมะนาว บ๊วยแผ่น ลูกค้าคนไหนที่อายุ 40 ปีขึ้นไปมักจะหยิบมาดูหรือบางคนเดินเข้ามายืนมองจนตาลายหาว่าขนมในสมัยตัว เองอันไหน เราจึงต้องคอยแนะนำและหยิบให้ลูกค้าดูจะดีใจมาก และเด็กนักเรียนที่เข้ามาเป็นกลุ่ม ๆ มาดูทั้งของเล่นและขนม ส่วนมากจะซื้อกลับไปเพราะราคาไม่แพงแถมมีคุณค่าทางจิตใจด้วย บางคนซื้อแล้วแกะกินพากันรำลึกว่ารสชาติเหมือนเดิมไหม ขนาดเท่าเดิมไหม กินไปวิจารณ์ความหลังกันไปอย่างสนุกสนาน
ในอนาคตอยู่ที่โรงงานผู้ผลิตขนมและของเล่นเหล่านี้ว่าจะผลิตไปถึงไหน ถ้าเลิกผลิตทั้งหมดก็ต้องจบกันแล้วยอมเลิกขายไป แต่ตอนนี้เราอยู่ตรงนี้มีความสุขดียังได้ออกตระเวนไปหาของเก่า ๆ มาเสนอลูกค้า ใครที่เคร่งเครียดจากการทำงาน การเดินเข้ามาในร้าน “แฟนฉัน” เพื่อรำลึกหาความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อครั้งเยาว์วัยก็ถือเป็นการชาร์จแบตที่ดีให้กับชีวิตบ้าง เพราะคนเราไม่จำเป็นต้องเป็นผู้ใหญ่เสมอไป แอบกลับไปเป็นเด็กบ้างก็ถือเป็นอีกเสี้ยวความสุขของชีวิต.
ทีมวาไรตี้
credit by : http://www.dailynews.co.th/Content/Article/242418/‘ขนม-ของเล่น’+วันวาน+สร้างรอยยิ้มแต่ครั้งเยาว์วัย
Read More...
http://bit.ly/31l6PBf
ร้านเนยหอมออนไลท์ขายปลีก-ส่ง คลิก
